Fyrsta greinin sem birtist í tengslum við 16 daga átak gegn kynbundnu ofbeldi - Sorrý Villi!

Fyrsta greinin sem birtist í tengslum við 16 daga átak gegn kynbundnu ofbeldi - Sorrý Villi!
Hanna Eiríksdóttir, Framkvæmdastýra UN Women á Ísl

Sorrý Villi       

Nýlega lét Vilhjálmur H. Vilhjálmur lögfræðingur þau orð falla í sjónvarpsþætti að umræðan um kynferðisbrotamál væri, á köflum, alltof mikil hér á landi.

Er slæmt að tala um Jyoti Singh sem var hópnauðgað, barin og misþyrmt af fimm karlmönnum í strætó í desember 2012 á Indlandi af því að hún vogaði sér að fara í bíó að kvöldi til ásamt vini sínum? Morðingjum hennar fannst hún eiga það skilið að vera misþyrmt og drepin fyrir það eitt að vera úti um kvöld í fylgd karlmanns. Megum við ekki tala um hina kanadísku Rehtaeh Parson sem framdi sjálfsmorð aðeins 17 ára gömul eftir að skólafélagi hennar birti myndband af henni á netinu sem sýndi þegar henni var hópnauðgað af skólafélögum sínum? Á Íslandi er líklegra að stúlka í 10. bekk hafi orðið fyrir kynferðislegri áreitni heldur en að hún reyki og samkvæmt nýlegum rannsóknum hafa í kringum 24 -28 þúsund íslenskar konur orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi einhvern tíma frá 16 ára aldri. Aðeins var sakfellt í 12 prósent tilkynntum kynferðisbrotamálum frá árunum 2008-2009. Þá erum við ekki að tala um þau óteljandi brot sem aldrei eru tilkynnt til lögreglu. Er hugsanlega óþarfi að vekja athygli á ofbeldismálum þar sem við búum í því landi þar sem ríkir mesta kynjajafnréttið í öllum heiminum sjöunda árið í röð samkvæmt World Economic Forum?

Öll ríki heimsins glíma við sama vandamálið. Morðið á Jyoti Singh var kornið sem fyllti mælinn á Indlandi. Í kjölfarið krafðist almenningur nauðsynlegra umbóta á löggjöf og aukinnar umræðu. Hið sama hefur átt sér stað hér á landi. Aukið upplýsingaflæði og byltingar á samfélagsmiðlum hafa þar spilað stórt hlutverk. Þar hefur opnast ný gátt fyrir mikilvægar raddir sem áður fengu ekki hljómgrunn. Með því að afhjúpa ofbeldið áttum við okkur frekar á umfangi þess sem gerir okkur kleift að bregðast rétt við. Það er á ábyrgð okkar allra að búa til samfélag þar sem konur þurfa ekki að bera harm sinn í hljóði og geti óhræddar tilkynnt ofbeldi til lögreglunnar.

Samkvæmt Sameinuðu þjóðunum er ofbeldi gegn konum og stúlkum skilgreint sem mannréttindabrot. Mannréttindabrot af þeim toga eru svo útbreitt vandamál að oft er talað um heimsfaraldur. Ofbeldið á sér stað í öllum heimshlutum; inni á heimilum, á almannasvæðum sem og í stríði og á átakasvæðum. Ofbeldi gegn konum og stúlkum viðheldur sögulegu ójafnrétti kynjanna og hefur víðtæk áhrif á samfélög í heilsufarslegu-, efnahagslegu- og félagslegu tilliti. Samt sem áður er þetta sá málaflokkur sem fær litla athygli og fjármagn af skornum skammti.

Ofbeldi gegn konum og stúlkum er ekki óumflýjanlegt ástand. Hinsvegar þarf pólitískan vilja, fjárveitingu og ekki síst fræðslu sem stuðlar, þegar öllu er á botninn hvolft, að hugarfarsbreytingu. Okkar helsta verkefni í þessari baráttu er að knýja fram hugarfarsbreytingu og skapa þar með samfélög þar sem þöggun er ekki í boði.

Opinská umræða um ofbeldi er sterkasta vopnið í þessari mikilvægu mannréttindabaráttu.

Sorrý Villi.

Hanna Eiríksdóttir

Starfandi framkvæmdastýra landsnefndar UN Women á Íslandi

 


Mannréttindaskrifstofa Íslands

Mannréttindaskrifstofa Íslands var stofnuð í Almannagjá á Þingvöllum hinn 17. júní 1994, á fimmtíu ára afmæli íslenska lýðveldisins. Skrifstofan er óháð og vinnur að framgangi mannréttinda með því að stuðla að rannsóknum og fræðslu og efla umræðu um mannréttindi á Íslandi. 

Valmynd

Skráðu þig á póstlista MRSÍ

Skráðu þig og fáðu fréttir, upplýsingar um ný verkefni og fleira frá okkur.

Mannréttindaskrifstofa Íslands | Kt. 620794-2019

Túngata 14 | 101 Reykjavík | Sími 552 2720 | info[hjá]humanrights.is

Skrifstofan er opin frá 9-12 og 13-16